วันเสาร์ที่ 18 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

RIP papa 17 july 2009


ขณะอยู่ในวงปาร์ตี้กับเพื่อนตี 1 ครึ่งของ วันศุกร์ มีโทรศัพท์ดังขึ้น เพื่อนๆ ต่างมองหน้า ใครกันโทรมาตอนนี้ เขาว่า โทรศัพท์ยามดึกมักไม่มีข่าวดี "ป๋าเสียแล้ว"
ฉันมึนอึ้ง ทำอะไรไม่ถูก ในวงเฮฮาเงียบกริบ ฉันเอ่ยทำลายความเงียบ "ป่าเสียแล้ว"
หลังจากที่กำลังเล่าให้เพื่อนฟังว่า ป๋าดีขึ้นแล้ว
เพื่อนถามว่า ฉันต้องไปโรงบาลเลบไหม
ฉันบอกไม่เป็นเพื่อน เดี๋ยวค่อยไปพรุ่งนี้
ป๋าไม่เคยแก่ ป๋าวัยรุ่น ใจร้อน และเอาแต่ใจ เสมอ ป๋าสูบบุหรี่หนัก
ฉันมักบอกป๋าว่า "อย่าสูบบุหรีเยอะ"
ป๋าบอก "สูบไม่เยอะ สูบทีละตัว"
ป๋าเป็นศิลปิน เป็นนักอ่าน เป็นช่างภาพ เป็นนักทำหนังฟิลม์ 16 มม.
มีคนบอกว่าฉันคือป๋า โคลนนิ่ง ฉันภูมิใจที่ฉันเหมือนป่า
ฉันจะรักป๋า จะคิดถึงป๋าตลอดไป
ลูกเอ้

วันอังคารที่ 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

ไปหาปลากลางน้ำโขง Morning On Khong River


ยามเช้าไปหาปลากลางน้ำโขง
ไม่ได้ปลา แต่ได้หัวใจ และ Feeling กลับคืนมา